Τα χιόνια στο χωριό μας


Ένα συννεφιασμένο πρωινό, ξύπνησα και πήγα στην κουζίνα να πιω το γάλα μου και μετά να ετοιμαστώ για να πάω στο σχολείο.
Πήγα στο παράθυρο του σπιτιού για να δω πώς ήταν ο καιρός. Έξω από το τζάμι του παραθύρου, όλα ήταν ντυμένα στα λευκά από το κάτασπρο χιόνι.


Τα καφετόγκριζα σπουργιτάκια έψαχναν μέσα στο χιόνι για να βρουν λίγη τροφή, αλλά τίποτα δεν έβρισκαν, γιατί όλα τα ζώα, μικρά και μεγάλα, είχαν κρυφτεί μέσα στις φωλιές τους για να ζεσταθούν.
Η πλάση όλη ήταν ντυμένη στα λευκά, καθώς την είχε σκεπάσει το κάτασπρο χιόνι.
Τα γυμνά χιονισμένα δέντρα κρύωναν, καθώς δεν είχαν τα φύλλα τους για να ζεσταθούν από το τσουχτερό κρύο.
Οι στέγες των σπιτιών ήταν κάτασπρες από το χιονάκι. Μονάχα οι καμινάδες ξεχώριζαν, γιατί ήταν μαύρες και από μέσα τους έβγαινε ο μαύρος καπνός.

.
Μετά από λίγο, αφού θαύμασα όλο το τοπίο του χωριού μου από το τετράγωνο παράθυρο του σπιτιού μου, βγήκα έξω να παίξω με την αδερφή μου.
Φτιάξαμε έναν όμορφο χιονάνθρωπο και παίξαμε χιονοπόλεμο, ύστερα μπήκαμε μέσα στο σπίτι, για να μην αρρωστήσουμε.
Μακάρι όλες οι ημέρες να ήταν όπως σήμερα.


Δήμητρα Μπαλαφούτα
Τάξη Στ΄

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ